Smokeły Wikia

              

  

Można go nie dostrzec ale tylko osoba głucha go nie usłyszy

20151210 215216-1

Oo przedstawiciel tej rasy.

Wygląd:[]

   Gatunek ten nie zalicza się do największych smoków . Smoki te cechują się zwykle długimi rogami. Mają długą szyję i żółte oczy. Czasami jednak są bledsze gdy smok jest chory. Ich skóra zwykle jest szara z masą barwnych wzorów, jednak w tropikalnych warunkach osobniki te mają bardziej zieloną skórę. Po całej szyji, grzbiecie i ogonie rozciąga się rząd ostrych kolców. Ich łuski są gładkie, robią się chropowate jedynie na szyji i ogonie. Posiadają dwie pary lekich ale mocnych łap zakończone czteroma palcami z ostrymi pazurami.  Skrzydła są rozłożyste i duże. Ogon jest zakończony błoną.

Występowanie:[]

    Smoki tego typu upodobały sobie rozległe wyspy na których mają dużo przestrzeni. Jednak część z nich woli średnio górzyste tereny na których mogą się schronić. Rzadko jednak można spotkać takiego smoka w tropikalnych warunkach. Przez to że te gady są dość spore mają problem z poruszaniem się po nich. Więc gdy taki smok zamieszka na takim terenie pozostawia po sobie zniszczone drzewa i utorowaną drogę przez dżunglę. Osobniki te zwykle są barwniejsze od tych żyjących w normalych warunkach i trochę mniejsze. 

Zdolności.[]

    Pierwszą i najważniejszą umiejętnością u tego gaunku o której należy pamiętać jest zdolność do wydawania fali dzwiękowych. Fale te są tak potężne że zmiatają drzewa z drogi i wywołóją lawiny. A dorosłe osobniki są w stanie odepchnąć ogień innego smoka w jego stronę . Działa to też na inne żywioły. Ma to też duże znaczenia podczas atakowania ludzi i zdobywania pożywienia.

Druga to czuły słuch. To że smoki są w stanie ignorować swoje fale dzwiękowe to do dziś zostaje zagadką. Ale z łatwością usłyszą zagrożenie z paru kilomerów.

   Trzecią zaś jest szybowanie wśród chmur. Gady te są bardzo szybkie i wzrotne w powietrzu. Najlepiej wychodzą im ataki z góry gdzie w całości mogą pokazać co potrafią. Jeśli zostało coś czego jeszcze nie powaliły dzwiękiem to zawsze zostaje podmuch skrzydeł. 

Kolejna jest to zwiność i siła. Ich budowa może nie jest jakaś mocna ale dzięki lekkim kościom poruszają się z gracją. Jednak zagrożone na ziemi żucają się na przeciwnika i przyciskają go łapami najczęściej w okolicach szyji używając przy tym swoich pazurów.

     Poza robieniem hałasu smoki potrafią wydawać inne dzwięki. Potrafią pogwizdywać a nawet nucić melodię. Mają nawet specjalne dzwięki za pomocą których się komunikują. Czasami przy fali dzwiękowej słychać jeszcze coś w rodzaju krzyku.

 Ognioodporność występuję u nich mimo braku ognia. Łuski są dość mocne by je przed nim ochronić.

   Mogą wylecieć i wylądować w dowolnym miejscu.

 Są odporne na śpiew Deatg Songa. Wręcz przeciwnie te rasy żyja ze sobą w zgodzie.

Potrafią wpaść w szał bojowy. To coś że po mimo ciężkich ran i braku siły smok jest sobie odnaleść dodatkową siłe do dalszej walki tylko że już bez opamiętania. Walczy wtedy dopuki nie pokona wszystkich bez zwracania uwagi na rany.

Słabości:[]

    Nie posiadają ognia. Ich jedyną bronią jest dzwięk co pawda mają go nie ograniczone ilości. Jednak brak ognia lub jakiegoś inne rodzaju strzału utrudnia im życie w chłodych warunkach. Podobnie jest z obroną przed smokami. Nie przed wszystkimi są w stanie się wybronić.

  Po mimo zgrabnej budowy drobne przestrzenie sprawiają im problem. Zwykle nie mieszczą w nich swoich skrzydeł i ogranicza im możliwość oborny. 

Nie mają mocnego węchu. Co sprawia że ciężej im polować .

Nie lubią  gdy ktoś łapie je za koniec ogona.

Niestety tak się składa że Oszołomonstrach jest wobec nich wrogi. Chodzi o to że swoim krzykiem mogły by wyrwać niektóre smoki z hipnozy i zniszczyć lodowe schronienie. Ale nie są odporne na jego kontrolę. Mogą ją za to przełamać ale tylko z pomocą innych smoków tego gatunku.


 

Pożywienie:[]

  Bestie te są niemal wyłącznie mięsożerne. Te smoki co żyją na wyspach odżywiają się głównie rybami i ptakami mniejszymi od nich. Jednak te które żyją w średnich górach żywią się mięsem ssaków zamieszkujących te tereny. Zwykle są to zwierzęta typu kozice górskie lub muflony. Jednak gdy zaczyna im brakować pożywienia zlaują niżej by tam zdobywać pożywienie. Zjedzą niemal każde mięso poza smoczym. Gardzą ludzkim mięsem ale mogą zjeść je w ostateczności. Poza samym mięsem swoją dietę ubogacają słodką odmianą soku z sosny. Rozłamują wtedy korę by się do niego dostać i go zliwywać z pnia. To ich największy przysmak.

Charakter.[]

   Gatunek ten cechuję się odwagą. Smoki te są w stanie poświęcić życie by chronić swoich bliskich, i nie boją się ludzi. Jednak smoki te robią się przyjacielskie dopiero gdy mogą komuś zaufać. Zwykle są majestayczne a przy mniej znanych istotach i smokach zgrywają groźne. Cenią sobie wolność i przestrzeń. Nie potrafią ciągle siedzieć na ziemi. Wiedzą że skrzydła mają po to by latać. I już nawet świeżo wyklute młode próbują rwać się w przestworza. Gady te bywają też bardzo hałaśliwe, szczególnie młode. Piskle jeśli czegoś się przestraszy wydaję głośny bardzo nie przyjemny dla ucha pisk. Nie jest to jeszcze fala dzwiękowa ale to i tak nie przyjemne. Na ogół starają się zachować spokój. Ale jak już dadzą się sprowokować to starają się odpędzić prowokatora jak najdalej od nich. Jako jedne z nielicznych interesuja się innymi dzwiękami. Dlatego też częso bywa że jeśli smok usłyszy w pobliżu jakoś muzyke, natychmiast tam przylatuję. Lubią słuchać nowych dzwięków. Za ich pomocą można nawet je przywoływać a nawet usypiać. Bywa nawet tak że próbują odtwarzać prostą melodię. Ale wściekają się gdy słyszą dzwięki typu wybuch czy rysowanie widelcem po talerzu. Zwykle wtedy zaczynają ryczeć i próbują stłumić źródło hałasu, lub uciekają. Zranione smoki najczęściej żyją same i unikają kontaku z innymi smokami. Są też agresywniejsze . Ciężko potem takiemu smokowi dojść do siebie.

Tresura:[]

  Tresura tych smoków jest możliwa. Ale one same mogę nie chętnie do niej podchodzić. Jeśli chce się je znaleść trzeba udać tam gdzie taki smok może występywać. Jednak jeśli nie można tam takiego znaleść najlepiej jest zacząć na czymś grać. Nowe dzwięki przyciągną ciekawskiego smoka. A jak nie znaczy że go nie ma. Jak już uda się go spotkać należy stanąć w odległości nie bliższej niż cztery metry. Jeśli smok jest agresywny albo co gorsza zaczyna atakować należy pokazać mu wolne dłonie i okazać spokój. W ten sposób smok uzna że nie masz wobec niego złych zamiarów. Najlepiej żeby gad był jeszcze młody gdyż tym młodszy smok tym bardziej ciekawy. Ale bez przesady. Lepiej w końcu nie kraść smoczych jaj bo może źle się o skończyć. Następnie należy podejść do niego powoli parę kroków bliżej. Gatunek ten dużo łatwiej jest udobruchać muzyką niż żelazem czy jedzeniem. Więc najlepiej grać przy tym smoku na jakims insrumęcia albo mu coś nucić. Przynajmniej wtedy będzie miał powód by cię nie zabić.  Następnie należy poczekać aż smok podejdzie trochę bliżej. Potem siąść na ziemi . Jeśli gad zamacha delikatnie skrzydłami pozwoli ci wstać. Potem już można podejść do niego bliżej i nawet go dotknąć. Jednak żeby na nim latać musisz nie zbudzać w nim zagrożenia. Dopiero wtedy pozwoli wsiąść ci na grzbiet. Dopiero wtedy wa się wiernego smoka. Jednak bestie te siedząc w jednym miejscu zaczynają się nudzić i robić kłopoty. Także dobrze im czasem pozwolić się wyszumieć. Smok zdradzony przez swojego jeźdźca mści się bardzo srogo i może już nie zaufać człowiekowi.

Ciekawostki:[]

- Ich naturalnymi wrogami są smoki lodu. Wszystko przez to że Szybujące Śpiewacze stanowią zagrożenia dla ich środowiska.

- Nie stwierdzono że są smokami stadnymi bo nie są. Jednak czasem można spotkać parę smoków lecących obok siebie.

- Potrafią naśladować dzwięki niektórych stworzeń.

- Uwielbiają słuchać śpiewu syren.

- Mogą się zaprzyjaźnić ze smokami innych gatunków.

- Czasami gdy lecą dość wysoko odganiają chmury za pomocą dzwieku by mieć dobrą widoczność. - Boją się węgorzy ale zwykle udaje się je im odstraszyć za pomocą dzwięku.

- Jeśli jakimś cudem taki smok połkną by węgorza to zamiast wydawać falę dzwiękową smok zaczą by wydawać pierścienie czerwonego ognia których by nie kontrolował.