Wygląd[]
Smoki te osiągają od 8 do 15 metrów wysokości. Mają długie nogi i ostre kły oraz szpony. Na głowie widać trzy pary rogów. Od czubka głowy do połowy szyi ciągnie się charakterystyczny ,,puch". Na klatce piersiowej smoków widoczny jest duży krzyształ. Dzięki niemu gatunek ten ma wiele nadzwyczajnych zdolności. Smoki mają prawie dwa razy dłuższe skrzydła od nich samych. Ogon zakończony jest charakterystycznym grotem. Na łapach każdej samicy można zobaczyć trzy bransolety wykonane z minerałów. Nie wiadomo, w jaki sposób rozoznawana są samce. Smoki mają wokół oczu charakterystyczna pas, zazwyczaj koloru ciemniejszego niż łuski.
Charakter[]
Jest to gatunek nieufny. Po ataku Smoków Śmierci na Stado Wiatru, smoki wręcz zamknęły się w sobie. Jednak dla rodziny są otwarte i gotowe oddać życie.
Siedlisko[]
Strzelce mieszkały przez wiele lat na Latających Wyspach. Przenosiły się do nich za pomocą portalu, który otwierał się co dwa lata. Jednak gdy zostały one zniszczone, smoki rozleciały się po świecie.
Dieta[]
Smoki jedzą głównie ryby i bydło.
Moce i umięjętności[]
Smoki są odporne na większość ataków Smoków Śmierci. Chroni je przed tym kryształ. Dzięki niemu są w stanie komunikować się ze sobą z bardzo dużych odległości. Ponadto mogą zamieniać się w cień. Szybkoskrzydłe podczas lotu przekraczają czasem prędkość dźwięku. Jest to niezwykle przydatne w walce i podczas ucieczki. Kryształ pozwala na szybsze leczenie ran, ale kosztuje to bardzo dużo energii. Smoki mogą sobie przez to pozwolić na użycie go raz na miesiąc.
Słabości[]
- smoczy korzeń.
- węgorze.
- smoczymiętka.
- nokturnum (pewien rodzaj metalu, wymyślony)
- Niebieski Oleander
- trujące kolce Szramoskrzydłych.
Ciekawostki[]
- zazwyczaj w Stadzie Wiatru tytuł Alfy przejmuje jego potomek. Jeśli Alfa zostanie zabity lub umrze bezpotomnie, smoki rywalizują o przywództwo. Do walki stają również samice.
- smoków tych zostało około 30.
- w nagłych wypadkach potrafią nawet przekroczyć prędkość dźwięku podczas lotu.
- ich typ ognia jest inny. Wygląda jak plazma, ale po trafieniu, z celu (lub przeciwnika) zostaje najczęściej tylko pył.