Ta strona zawiera treści lub informacje z Dziedzictwo Wiki. |
Saphira Bjartscular (Jasnołuska) - smoczyca występującą we wszystkich częściach Dziedzictwa. Wykluła się z jednego z trzech jaj skradzionych przez króla. Jeźdźcem Saphiry jest Eragon.
Wygląd[]
Smoczyca ma barwę szafirową, a jej oczy są tego samego koloru co łuski. Posiada ona parę dużych skrzydeł. Ma ostre szpony, a na grzbiecie rosną duże kolce. Jest naprawdę duża, ma prawdopodobnie około 20 metrów wysokości, gdy stanie z wyprostowaną szyją. Jest niezwykle umięśniona.
Charakter[]
Saphira jest wierną, lojalną przyjaciółką. Jej usposobienie jest łagodne, jednak w obronie swojego Jeźdźca i innych przyjaciół jest w stanie stanąć do walki i uwolnić swój temperament bojowy.
Jest także niezwykle mądra i inteligentna, jej sentencje wielokrotnie zapadają ludziom w głowach. Potrafi wesprzeć w trudnych chwilach, choć sama niekiedy przejmuje się drobnostkami, na przykład brakującą łuską.
Smoczyca czuje się w obowiązku utrzymania swojego gatunku, jako ostatnia żyjąca smoczyca. Z tego powodu instynktownie pragnie zaprzyjaźnić się z każdym smokiem, i z tego powodu szczególnie boli ją przynaleźność Ciernia do wojsk Galbatorixa. Z tego też powodu usiłowała uwieść swojego nauczyciela, Glaedra, jednak ostatecznie znalazła idealnego towarzysza - Fírnena.
Historia[]
W pierwszej części Dziedzictwa, chłopak o imieniu Eragon znalazł jajo Saphiry w lesie. Zabrał je ze sobą, myśląc iż jest ono cennym kamieniem. Eragon poszedł do rzeźnika Sloana, chcąc zapłacić kamieniem za mięso na utrzymanie wuja oraz kuzyna, jednak kiedy rzeźnik dowiedział się, że ów kamień pochodzi z Kośćca, odrzucił ofertę -żona Sloana zmarła w tym miejscu, więc nie chciał mieć z nim nic wspólnego. Na szczęście chłopca, pojawił się Horst - kowal zapłacił za mięso, a Eragon obiecał odpracować pieniądze.
Pewnej nocy smoczyca wykluła się. Eragon zabrał ją następnego dnia do lasu i zrobił dla niej schronienie na drzewie. Smoczyca z czasem rosła i coraz trudniej było ukrywać wielkie ślady pazurów na drzewach oraz braki zwierząt. Kiedy do Carvahall przybyli Ra' zacowie, Saphira porwała swego Jeźdźca i niosła go na grzbiecie, dopóki Eragon nie stał się bezpieczny. Chłopak miał do niej żal o śmierć wuja, jednak przebaczył smoczycy.
Kiedy dorosła, wyruszyła w świat razem z Eragonem i Bromem. W drodze do Tronheimu transportowała śmiertelnie ranną Aryę. Zawsze broniła swojego Jeźdźca i była gotowa oddać za niego życie. Była niezwykle szybka. W ledwie parę dni przemierzyła całą Alagaesię i dotarła na Vroengard. Jej partnerem został Firnen.
Ciekawostki[]
- Imię Saphiry wzięło się od barwy jej łusek, które są szafirowe ("Szafir" po angielsku to "saphire").